چطور در میان نظرات مخالف، ذهن آرامی داشته باشیم؟
گاهی مغز ما نظرات مخالف را همچون یک تهدید در نظر میگیرد و اوضاع را کمی شلوغ میکند! حال چطور در این وضعیت ذهنمان را آرام کنیم؟
وقتی یک خطری تهدیدمان میکند؛ آژیری در مغز ما به صدا درمیآید، همین آژیر سرآغاز واکنشهای شیمیایی میشود. هورمونهایی مانند کورتیزول و آدرنالین در خون به جریان میافتند و تنها کسری از ثانیه نیاز است تا آمادگی لازم برای مواجهه با عامل خطر را به وجود آوریم.! البته گاهی مغز ما نظرات مخالف را همچون یک تهدید در نظر میگیرد و اوضاع را کمی شلوغ میکند! به راستی هر نظر مخالفی، تهدید است؟ قطعا نه! اما گاهی ذهن ما حالت تدافعی نسبت به نظرات مخالف به خود میگیرد. حال سوال اینجاست؛ چطور میتوان در چنین موقعیتهایی آرامش خود را حفظ کرد و عملکرد بهتری داشت؟
در ادامه راهکارهایی را معرفی میکنیم که به شما در این مسیر کمک خواهد کرد.
*داستانپردازی دوری کنید
سختترین مرحله همین است! نباید ذهن خود را درگیر قضاوتهای بیجا و شاخ و برگ دادن به آنها کنید. اینکار تنها شرایط را بدتر میکند. زمانی که احساس خطر به سراغ شما میآید؛ ذهن برای کشف موضوع اصلی، داستانهای عجیب و غریب زیادی را پردازش میکند. افکاری که بهتر است همان لحظه فراموششان کرده یا دور بیاندازید! زیرا چیزی جز بازخوردها و ذهنیتهای منفی را به دنبال نداشته و باعث تشدید و تمدید استرس میشود.
با دوری از داستانپردازی، به درک خیلی بهتر و منطقیتری از شرایط خواهید رسید.
*نفس بکشید
کسی نیست که نداند نفس کشیدن تا چه اندازه برای تمدد اعصاب مناسب است. چندین حالت مختلف برای تمرین تنفس وجود دارد که اگر هرکدام از آنها با ریتم و ملایمت خاصی انجام گیرد؛ تاثیرگذاری بیشتری خواهد داشت.
یکی از این تمرینات؛ رعایت یک فاصله یکسان برای دم و بازدم و تکرار آن است. مثلا در زمان دم از یک تا چهار بشمارید و در زمان بازدم نیز از یک تا شش بشمارید. این روند را تکرار کنید تا به ریتمیک مناسبی از تنفس برسید. زمانی که به وضعیت جسمی خود توجه داشته باشید؛ در زمان کوتاهترین تعادل جسمی برایتان پدید میآید.
*تمرکزتان را از دست ندهید
اولین قدم برای اینکه متوجه تحریک سیستم عصبیمان شویم؛ حفظ تمرکز است. هرگونه تغییر لحن در حرف زدن، احساس سفتی در شکم و یا حتی تمایل ناگهانی برای تمام کردن بحث از نشانههای تحریک سیستم عصبی است. این حالات درواقع نشاندهنده به صدا درآمدن آژیر خطر در ذهن است.
اگر بتوانید علائم رفتاری و فیزیکی خود را در چنین حالاتی بشناسید؛ مطمئنا کنترل کردن آن و آرام کردن ذهن راحتتر خواهد بود.
دیدگاه تان را بنویسید