شگفتی دوباره سیمپسون ها
سیمپسون ها یورش به کنگره را هم پیش بینی کرده بودند!
سیمپسون ها با پیش بینی یورش به کنگره آمریکا دوباره خبرساز شدند و درصدر اخبار فضای مجازی قرار گرفتند.
طرفداران سریال کارتونی سیمپسونها (The Simpsons) ذوقزده شباهتهایی را بین یورش راستگرایان افراطی به ساختمان کنگره و یکی از قسمتهای اخیر این سریال پیدا کردهاند.
سیویکمین قسمت مخصوص هالووین در این مجموعه انیمیشنی که در ۱ نوامبر تحت عنوان «خانه وحشت درختی» (Treehouse of Horror) پخش شد، یک صحنه آخرالزمانی را نشان میدهد که در آن شهر زادگاه سیمپسونها، اسپرینگفیلد، در روز تحلیف سال ۲۰۲۱ دچار آتشسوزی شده، اتومبیلها واژگون شده، پنجرهها خرد شده، و هومر سیمپسون بلاتکلیف نتوانسته است رأی بدهد.
این تصاویر شباهت آشکاری به آشوبگران حامی ترامپ در یورش روز چهارشنبه به ساختمان کنگره دارد که منجر به کشته شدن چهار نفر و محاصره نمایندگان مجلس در دفاتر کارشان شد.
یکی از طرفداران این کارتون در توییتر خود نوشت: «دوباره، سیمپسونها آینده را پیشبینی کردند.»
یکی دیگر از طرفداران این کارتون نوشت: «یک پیشگویی دیگر توسط سیمپسونها! ما در نمایش ترومن زندگی میکنیم.»
تعدادی از طرفداران این کارتون عکسهای یکی از آشوبگران در شمایل وایکینگها در اتاق سنا را در کنار یک شخصیت سیمپسونها نمایش دادند که با شمایل مشابه بر بالای ساختمان کنگره پرچم آمریکا را برافراشته است.
وی نوشت: «سیمپسونها هرگز شما را ناامید نخواهند کرد»
سیمپسونها چگونه آینده را درست پیش بینی میکنند؟
در حال حاضر اولین چیزی که ما با شنیدن نام کارتون سیمپسونها به ذهن میآوریم، پیشگوییهای متعدی است که این سریال تاکنون انجام داده است. پیشگوییهایی همچون به قدرت رسیدن دونالد ترامپ، برنده جایزه نوبل اقتصاد، شیوع یک بیماری همه گیر و یا هجوم زنبورهای قاتل به آمریکا، توجه بسیاری را به سمت این سریال معطوف کرده است. برخی آن را مسافرت در زمان خوانده اند و شماری دیگر آن را تصادفی تفسیر میکنند. اما وبسایت Mic پس از مصاحبه با مدیر اجرایی سابق این سریال که یک آمارگر و استاد ریاضی است، توانست چند عنصر مهم در این گفتگو را شناسایی کند که عوامل سریال سیمپسون با استفاده از آن میتوانند تصویری از آینده را دریافت کنند.
الف) عنصر شوخی و کمدی در یک پروژه دراز مدت
سیمپسونها مجموعهای گسترده از شوخی هاست که میتواند این شانس را برای مجموعه ایجاد کند که در این مدت طولانی، حداقل بخشهایی از آن در آینده رخ دهد. سیمپسونها از سال ۱۹۸۹ در حال پخش است و تاکنون بیش از ۶۰۰ قسمت از آن پخش شده است. این حجم از محتوا به تنهایی باعث شده است که این نمایش بتواند مجموعهای از پیش بینیهای صحیح را ایجاد کند.
«دانیل چون»، تهیه کننده سابق سیمپسون ها، در گفتگوی تلفنی با Mic در این خصوص گفت: «ما یک مجموعه بزرگ و طولانی تلویزیونی را ساخته ایم و به همین ترتیب اپیزودها بسیار زیاد هستند؛ بنابراین در چنین شرایطی فرصت زیادی وجود دارد که برخی از داستانها تبدیل به پیشگویی شوند. من فکر نمیکنم کسی در مورد پیش بینیهای اشتباه سیمپسونها اصلاً صحبتی کند، اما حقیقت این است که لیست پیش بینیهای اشتباه این سریال، چندین برابر طولانیتر از مواردی است که محقق شده اند».
با این وجود «مت زارمسکی»، استادیار ریاضی دانشگاه آلبانی میگوید که این سریال در ۲۹ فصل اجرا، حدود ۱۲۰۰۰۰ شوخی خاص را به اجرا در آورده است. او توانست حدود ۱۲۲۴ «پیش بینی صریح درباره آینده» در سیمپسونها را شناسایی کند. همچنین در حدود ۵۰۰ اپیزود، مستقیماً مربوط به قسمتهای آینده محور هستند. مردم به طور کلی فکر میکنند که از میان این همه، تنها ۱۰ تا ۲۰ مورد به حقیقت تبدیل شده است و به عبارت بهتر پیشگویی آن درست بوده است. حال اگر ۲۰ مورد را با ۱۲۲۴ مورد مقایسه کنیم، متوجه میشویم که تنها ۱، ۶% از کل پیشگوییهای این سریال مورد توجه بوده است. زارمسکی افزود: «آمار میگوید سیمپسونها پیش بینیهای درست زیادی داشته اند و اساساً بسیار خوش شانس بوده اند».
ب) جذابیت کلمه «پیشگویی» برای مردم
مقالات و فیلمهای بی شماری، پیش بینیهای موفق سیمپسون را به نمایش میگذارند. اما برخی از این پیش بینیها لزوماً تکان دهنده یا خاص سیمپسونها نیستند. برای مثال در یک اپیزود مربوط به سال ۱۹۹۵، یک تلفن را روی مچ دست یکی از شخصیتهای کارتونی این سریال دیده میشود. بسیاری امروزه آن را با ساعت هوشمند اپل مقایسه میکنند و آن را پیشگویی سیمپسونها از تولید چنین ابزاری در آینده، تلقی میکنند.
«گری سایمون»، استاد بازنشسته آمار در دانشکده اقتصاد دانشگاه استرن نیویورک، در گفتگو با Mic اظهار داشت که «ایده یک وسیله ارتباطی روی مچ دست به مدتها قبل برمی گردد و ویژگیهای موجود در ساعت اپل دقیقاً با ویژگیهایی که ساعت کارتون سیمپسونها دیده میشود، مطابقت ندارند». در واقع این یک پیشگویی نبود بلکه چنین ایدهای در آن زمان به طور کامل شناخته شده بود، اما چون در آن زمان تولید نشده بود و به اصطلاح دیگری، وجود نداشت، امروزه این صحنه را یک پیشگویی تلقی میکنند.
پ) قابلیتهای ذاتی فیلمهای کارتونی
از آنجا که سیمپسونها یک فیلم کارتونی است، نویسندگان میتوانند هر شخصیت مشهور در زندگی واقعی را در اپیزودهای مورد نظر خود قرار دهند. نویسندگان همچنین میتوانند پیش بینیهای واقع گرایانه مختلفی ایجاد کنند، زیرا این واقعیت، اغلب نزدیک به زمان خود ما اتفاق رخ میدهند. گری سایمون میگوید: «یک نمایش کارتونی میتواند پیش بینیهای بیشتری در مورد آینده، نسبت به برخی از درامهای تلویزیونی انجام دهد که عملاً در این زمینه با محدودیت مواجه هستند».
از طرف دیگر، برنامههای کمدی برای اغلب مخاطبان، واقع بینانهتر از دیگر انواع برنامهها هستند. سایمون گفت، در مقایسهای که بین دو فیلم درام و کمدی پزشکی صورت گرفت، اغلب پزشکانی که این دو فیلم را تماشا کردند، معتقد بودند که فیلم کمدی بسیار واقع بینانهتر بود. دانیل، چون مینویسد هنگام نوشتن یک درام، نویسندگان اغلب «سعی میکنند اصولگرا باشند و جامعهای را به تصویر بکشند که واقعاً از اخلاق تبعیت کند، در جایی که همه بسیار جدی هستند و صداقت زیادی دارند و تمام وقت بر پایه اصول خود عمل میکنند، اما کمدی آزادی عمل دارد».
ت) بدبینی نویسندگان کارتون سیمپسونها
دانیل چون میگوید: «به نظر میرسد که یک جهان بینی طنزی وجود دارد که نویسندگان سیمپسونها در آن سهیم هستند که یک اصل راهنما یا یک فلسفه در پس آن قرار گرفته است». اما این اصول راهنما چیست؟ چون میگوید: «حرص و آز در همه جا وجود دارد و کارتلها و نهادهای بسیاری هستند که هدفی جز سلطه ندارند. فساد در همه جا وجود دارد، اما جامعه به طور کلی حافظه کوتاه مدتی دارد. کسی توجهی به ریشه اصلی رخدادها ندارد و بنابراین وقتی اشارهای در جایی دیده شود که احتمال چیزی را داده باشد، همه به پیشگویی توجه دارند نه چیز دیگری. کسی اهمیتی نمیدهد که هر رخدادی زمینهای دارد، تنها چیزی که همه بدان توجه دارند این است که یک نفر این اتفاق را پیش بینی کرده است و این برای همه به اندازهای مهم است که توجهی به دیگر موارد نداشته باشند؛ بنابراین تا زمانی که چنین شرایطی برقرار باشد، احتمالاً سیمپسونها باز هم پیشگوییهای بزرگی دیگری در چنته داشته باشند».
دیدگاه تان را بنویسید