اردوگاه مرگ راونسبروک؛ جای برای سنگدل ترین زنان!
راونسبروک بزرگترین اردوگاه نازیها برای زنان بود. بیش از ۱۲۰،۰۰۰ زن از سراسر اروپا در آنجا زندانی بودند. بیشتر آنها جنگجویان مقاومت یا…
"استخدام زنان سالم کارگر، بین ۲۰ تا ۴۰ سال برای کار در پایگاه نظامی" یک آگهی کار از روزنامه آلمانی در سال ۱۹۴۴. حقوق خوب و رفتوآمد، اقامت و پوشاک رایگان تضمین شده بود. فقط اشارهای نشده بود که منظور از پوشاک، یونیفورم سربازان اساس است و "پایگاه نظامی" همان اردوگاه کار اجباری زنان راونسبروک.
آندریا گنست، مدیر موزه راونسبروک در حالی که محل زندگی زنان را به من نشان میداد، میگفت: "بسیاری از بازدیدکنندگان به این موزه میآیند و در مورد این زنان سؤال میکنند. درباره مردانی که در این پایگاهها کار میکردند پرسشهای زیادی وجود ندارد. مردم نمیخواهند باور کنند که زنان هم میتوانند خیلی بیرحم باشند".
بسیاری از این زنان جوان از خانوادههای فقیری بودند که زود مدرسه را ترک کرده بودند و فرصتهای شغلی چندانی نداشتند. دکتر گنست میگوید: "داشتن شغلی در اردوگاه کار اجباری به معنی حقوق بالا و محل اقامت راحت و استقلال مالی بود. نسبت به کار در کارخانه جذابیت بیشتری داشت".
بسیاری از آنها در گروههای جوانان نازی شستشوی مغزی داده شده بودند و به هیتلر اعتقاد داشتند. او میگوید: "آنها خیال میکردند با انجام کارهایی بر ضد دشمنان از جامعه حمایت میکنند".
راونسبروک بزرگترین اردوگاه نازیها برای زنان بود. بیش از ۱۲۰،۰۰۰ زن از سراسر اروپا در آنجا زندانی بودند. بیشتر آنها جنگجویان مقاومت یا مخالفان سیاسی بودند. بقیه هم کسانی بودند که برای جامعه نازیها "نامناسب" تشخیص داده میشدند: یهودیها، کارگران جنسی و زنان بیخانمان.
حداقل ۳۰،۰۰۰ زن در این اردوگاه جان باختند. بعضی از آنها را به اتاقهای گاز فرستادند یا به دار آویختند و باقی از گرسنگی و بیماری جان دادند یا تا سر حد مرگ از آنها کار کشیدند تا مردند. نگهبانان زن با خشونت شدیدی رفتار میکردند، میزدند، شکنجه میدادند و میکشتند. زندانیها برای آنها اسم گذاشته بودند، اسمهایی مانند "بریگیت لعنتی" یا "آنا ششلول".
دیدگاه تان را بنویسید