نویسنده ای که آخرین کتابش را نوشت و سپس مغز خود را متلاشی کرد

شایانیوز- نویسندگان سرتاسر جهان چه آنان که شناخته شده اند و چه آنان که در نهایت گمنامی قلم در دست گرفته و در گوشه ای مشغول نوشتن هستند، ممکن است آثار متعددی را در کارنامه هنری خود به ثبت رسانده باشند و با نگاه به هرکدام، امتیازات کم یا زیادی را نیز قائل شوند. اما آن اثری که از نگاه یک نویسنده، چکیده ای از تمام آن چیزیست که می خواسته با مخاطب خود در میان بگذارد، بی شک حکم شاه بیت در یک منظومه ی بلند را دارد. چه بسا که اعتبار قلم آن نویسنده را نیز میتوان در جای جای چنین اثری جستجو کرد.

پیرمرد و دنیا عصاره ی وجود همینگوی است

ارنست همینگوی را کسی نیست که نشناسد. حال آنکه اگر تاکنون موفق به خواندن اثری از وی نشده باشید نیز قطعا نام او را در میان نویسندگان شهیر شنیده اید. عنوان پیرمرد و دریا به رمان کوتاهی از همینگوی تعلق دارد که طبق گفته ی خود او عصاره همه زندگی و هنرش است.

ارزش ادبی آثار همینگوی به ویژه  پیرمرد و دریا در چیست

پیرمرد و دریا تحت عنوان اصلی The Old Man and the Sea اثری است شگرف و شیوا که از نویسنده ی امریکایی ارنست همینگوی به یادگار مانده است. ورق زدن این کتاب مخاطب را به عرصه ی جدیدی سوق می دهد که می تواند در آن، مفهوم دیگری از شکست و موفقیت را پیش چشمانش نمایان کند. حال آنکه اگرچه ارنست همینگوی نیازی به اعتبار سنجی ندارد، باز هم شاید خالی از لطف نباشد که به نوشته ی موسسه نوبل، زمانی که جایزه ی ادبیات را در سال 1945 به همینگوی اهدا کرد اشاره کنیم: به خاطر استادی در روایت هنرمندانه، که اخیراً در پیرمرد و دریا نشان داد و اعمال نفوذ او در سبک معاصر.

همین کافی است تا دریابیم که ارنست همینگوی چه تاثیری در جهان ادبیات زمان خود و حتی پس از آن گذاشته است.

آنچه لازم است در مورد همینگوی نوسینده ای که مغز خود را متلاشی کرد بدانیم

زندگی همینگوی شبیه به زمینی کوهستانی با فراز و نشیب های بسیار است. کسی که از همان دوران نوجوانی اش سودای نویسنده شدن داشت اما با وجود سن کم به میزانی از درک رسیده بود که دریابد این امر مستلزم کسب حد قابل توجهی از تجربه است. لذا در 16 سالگی برای شرکت در نبرد سهمگینی که آن دوران در جریان بود، یعنی جنگ جهانی اول، داوطلب شد. اما به سبب آسیبی که سابقا در مشت زنی به چشمش وارد شده بود، در معاینه ی پزشکی رد شد. البته کمی بعد توانست از سوی صلیب سرخ به عنوان راننده آمبولانس عازم ایتالیا شود.

اما رفتن همینگوی به جبهه های جنگ همانا و اصابت دو گلوله به پایش و سپس مراجعت لنگ لنگانش به خانه همانا.

به هر شکل همینگوی جوان، پس از مدتی خانه ی پدری را نیز رها کرده و به عنوان روزنامه نگار مشغول به کار می شود. او نیز مانند بسیاری وارد چرخه عادی  زندگی شده، ازدواج می کند، وارد اروپا می شود و همه ی اینها در حالی است که گویا وی هنوز کوله بار تجربه اش را تهی یافته باشد میل به چالش های جدید و جدیدتر را در خویش هر روز از روز قبل بیدار تر می سازد. او شروع به نوشتن کتاب می کند و بعد از خلق آثاری بی نظیر، درست زمانی که گویا رسالت ادبی اش را به حد غایت پیش برده باشد، در سال 1961 با دو گلوله تفنگ شکاری در منزلش مغز خود را متلاشی می کند.

ارزش مطالعه پیرمرد و دریا در چیست؟!

قبل از هرچیز بهتر است که شما را به قسمتی از خطوط آغازین کتاب دعوت کنیم. شروعی که خود آنقدر جذاب و شیوا بیان شده که می تواند تا حد بالایی معرفی مختصری از کلیت این کتاب باشد: پیرمردی بود که تنها در قایقی در گلف‌استریم ماهی می‌گرفت و حالا هشتاد و چهار روز می‌شد که هیچ ماهی نگرفته‌بود. در چهل روز اول پسربچه‌ای با او بود. اما چون چهل روز گذشت و ماهی نگرفتند پدر و مادر پسر گفتند که دیگر محرز و مسلم است که پیرمرد «سالائو» است، که بدترین شکل بداقبالی است، و پسر به‌فرمان آنها با قایق دیگری رفت که همان هفته اول سه ماهی خوب گرفت. پسر غصه می‌خورد، چون می‌دید پیرمرد هر روز با قایق خالی برمی‌گردد، و همیشه می‌رفت چنبر ریسمان یا بُنتوک و نیزه و بادبان پیچیده به دگل را برای پیرمرد به‌دوش می‌کشید. بادبان با تکه‌های گونی آرد وصله خورده‌بود و، پیچیده، انگار که پرچم شکست دائم بود.

نقل است که خود همینگوی معتقد بوده این رمان کوتاه چند صفحه ای، قابلیت تبدیل شدن به هزاران صفحه را داشته است.  اما وی به اختصار، هرآنچه لازم بوده که به مخاطبش انتقال دهد را در همین صفحات کم ارائه داده است. کتابی که به طور خلاصه در متن عمیق و از حاشیه به دور، کلمات را آنچنان به جا و لذت بخش  به رشته ی تحریر در آورده که در همان بندهای آغازین، می تواند هر خواننده ای را مجذوب تصویرسازی های بکرش کند.

آنهایی که آثار دیگر همینگوی را نیز مورد مطالعه قرار داده اند می توانند این کلام را تصدیق کنند که قلم وی در انتقال مفاهیم، از سادگی شیرینی برخوردار است.او خود پس از دریافت جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۵۴ با مجله تایم گفتگویی را انجام می دهد که طی آن در خصوص پیرمرد و دریا چنین بیان داشته است: 

من کوشیده‌ام یک پیر مرد واقعی بسازم، و یک پسر بچه واقعی، و یک دریای واقعی، و یک ماهی واقعی و بمبک های واقعی. اما اگر آنها را خوب از کار دربیاورم، هر معنایی می‌ توانند داشته باشند. سخت‌ ترین کار این است که چیزی را راست از کار در بیاوریم، و گاهی هم راست‌ تر از راست.

بهترین ترجمه پیرمرد و دریا از کیست؟

همانگونه که می دانید نقش مترجم در لذت مخاطب هنگام خوانش آثار جهان، اهمیت والایی دارد. تا جایی که یک ترجمه ی نامناسب می تواند باعث سقوط اثری فاخر به حد متوسط یا حتی پایین تر از آن شود.

در ارتباط با پیرمرد و دریا نیز ترجمه هایی به زبان فارسی وجود دارد که برخی از آنها مفید فایده واقع شده اند. اما اگر می خواهید به غایت از خواندن این اثر ماندگار لذت ببرید، ترجمه ی نجف دریابندری را از دست ندهید.