تولد کاپیتان ایران مقابل فرانسه پرستاره (عکس)

علی پروین امروز ۷۵ ساله می‌شود. مردی که بخش‌های مهمی از تاریخ فوتبال ایران با نام او گره خورده است. مردی که نامش حتی در غیبت پنج ساله‌اش بین سال‌های ۷۲ تا ۷۷ باز هم در گوشه‌ای از استادیوم بنرهایی را در حمایت از خود به ورزشگاه می‌کشاند و نامش در هر بازی خانگی پرسپولیس در ورزشگاه آزادی بارها از سوی سکوها به صدا در می‌آمد.

به گزارش«شایانیوز» به نقل از ورزش سه، پروین حتی به گواه اندک فیلم‌های باقیمانده از روزهای پایانی بازی‌اش در فوتبال، یک اعجوبه‌ی به تمام معنا بود. کسی که با آن اضافه وزن مشهود و بدون دوندگی زیاد می‌توانست با توپ هر کاری که دلش بخواهد انجام دهد و با هر دو پا ایستگاهی‌ها را گل کند.

محبوبیت افسانه‌ای او در دهه‌ی شصت را چه بسا هیچ فوتبالیستی در تاریخ این مملکت تجربه نکرده باشد. هرچند او در دهه‌ی هفتاد با اوج‌گیری فوتبال ایران رقبایی همچون عابدزاده و دایی پیدا کرد اما هر دوی این چهره‌های محبوب هم با همه محبوبیت خود نتوانستند سلطان را از اریکه‌ی سلطنتش در پرسپولیس پایین بکشند و آنچه در نهایت او را از نیمکت پرسپولیس دور کرد، عدم توفیق در تکرار قهرمانی‌هایش با این تیم بود.

در ادامه بخشی از خاطرات حضور او در فوتبال ایران را مرور می‌کنیم.

پیشاپیش ناصر حجازی و بازیکنان تیم ملی در اولین گام برای صعود به جام جهانی ۱۹۷۸ و بازی مقابل کره‌جنوبی. کاپیتانی که میانه‌ی میدان مال او بود و تا سال‌ها و قبل از علی دایی رکورددار بازی ملی بود. مردی با ۷۷ بازی ملی که سه تای آن با بازوبند کاپیتانی در جام جهانی بود.

در کنار شاگردان استقلالی خود پس از فتح بازی‌های آسیایی پکن. مهمترین افتخار مربیگری علی پروین. اما اوضاع او در تیم ملی در ادامه با حذف از جام ملت‌ها و عدم صعود به جام جهانی ۱۹۹۴ به خوبی پکن پیش نرفت.

در کنار شاگردانش پس از فتح لیگ آزادگان سال ۷۹-۷۸ برای دومین بار متوالی. بین سال‌های ۷۷ تا ۸۴ و طی شش فصل سرمربیگری در پرسپولیس او سه قهرمانی در لیگ و یک قهرمانی در جام حذفی به دست آورد.

اولین قهرمانی با پرسپولیس پس از انقلاب و بالا بردن اولین جام به عنوان کاپیتان در جام شهید اسپندی سال ۵۸. روزگاری که هنوز سرمربی پرسپولیس نشده بود.

کاپیتان تیم رویایی حشمت مهاجرانی. در بازی دوستانه مقابل فرانسه قبل از جام جهانی ۱۹۷۸

پس از پنج سال دوری از فوتبال، امیر عابدینی مجوز حضور مجدد او در فوتبال را گرفت و ابتدا به عنوان مدیر فنی پرسپولیس در سال ۷۷ انتخاب شد و بعد از پنج هفته خود سرمربی شد تا رکورد ۱۴ برد پیاپی در لیگ را به نام خود ثبت کند.