اتفاق و اعتراض بی سابقه هواداران منچستریونایتد

حتی وقتی در خانه مقابل لیورپول گلباران شدند، حتی در بدترین روزها و تلخ‌ترین شب‌ها، حتی زمانی که امید از سکوهای اولدترافورد رخت بر بسته بود و در سردترین هوای ممکن؛ یک شعار قدیمی محفل منچستری‌ها را گرم نگه می‌داشت.

به گزارش «شایانیو» به نقل از فوتبال 360؛ آن‌ها بدون هیچ هماهنگی و لیدری روی سکوها، تیم شکست خورده‌شان را مهمان یک حمایت بی‌نظیر می‌کردند و یک‌صدا فریاد می‌زدند؛ «کنار هم می‌مانیم» این شعار قرار است به زودی در جایی به جز اولدترافورد تکرار شود.

کمپین «اولدترافورد خالی»

اگر در طول فصل مسابقه‌ای هم بود که ورزشگاه خانگی منچستریونایتد را پر نمی‌کرد، دست اندرکاران تیم مطمئن بودند بلیت برای تماشای جدال برابر لیورپول کم می‌آورند و اولدترافورد در روز این مسابقه مملو از تماشاگر می‌شود. کشمکش میان هواداران ناراضی از باشگاه با مالکان مورد غضب امریکایی منچستر کار را به نقاط باریک و حساس تاریخی کشانده و این بار آن‌ها در حالی که هفته آینده باید به مصاف رقیب سنتی بروند، احتمالا در صورت ناکامی شاهد شعار قدیمی و حمایتی سکونشینان نخواهند بود. هواداران منچستر تصمیم گرفته‌اند در یک حرکت اعتراضی بی‌سابقه در تاریخ باشگاه، روز بازی با لیورپول، ورزشگاه خانگی را خالی بگذارند، در خیابان در کنار یکدیگر بمانند و خیابان را عرصه تظاهرات کنند.

آن‌ها از درون زمین ناامید هستند و جنگ را با گلیزرها به خیابان‌های شهر می‌کشانند؛ جنگی که قرار است ترکش آن به سکوهای همیشه گرم اولدترافورد برسد و در یکی از حساس‌ترین بازی‌های فصل در مقطعی خطیر، خانه منچستری‌ها از حمایت همیشگی خالی و سوت و کور می‌ماند. حامیان منچستر علت اصلی ناکامی طولانی تیم را مدیریت غلط مالکان آمریکایی می‌دانند و در فضای مجازی با راه‌اندازی یک کمپین بزرگ با هشتگ« #اولدترافورد_خالی» از این حرکت حمایت ویژه‌ای کردند. بدون تردید این سنگین‌ترین ضربه بر پیکره خانواده گلیزر خواهد بود و شاید واقعا کار را برای آن‌ها به تسلیم شدن بکشاند. 

خریداران جدید در راه هستند

«مایکل نایتون» مدیر سابق منچستریونایتد این روزها به شدت مشغول به انجام رساندن یک پروژه تکراری و قدیمی برای باشگاه سابقش است. نایتون در قامت هری استنفورد، کاپیتان فداکار و دغدغه‌مند قدیمی باشگاه ظاهر شده و در حال جمع‌آوری بودجه لازم برای خرید باشگاه از خانواده گلیزر است. نایتون سال‌ها پیش از این هم به حرکتی مشابه دست زده و در صدد خرید باشگاه به مبلغ 20 میلیون پوند در سال 1989 بود. او که بارها خودش را به عنوان یک هوادار واقعی منچستر معرفی کرده در آن دوران موفق به خرید باشگاه نشد اما در هیات‌مدیره تیمی استخدام شد که طلوع موفقیت‌هایش را تجربه می‌کرد.

مدیر پیشین منچستر برای دومین بار در صدد خرید باشگاه است و برای این منظور در حال جمع‌آوری بودجه لازم از طریق حامیان مالی است. حرکت نایتون درست با حرکت جمعی هواداران تیم مصادف شده و شاید او برای به انجام رساندن کارش حمایت سنگین منچستری‌هایی را داشته باشد که قرار گذاشته‌اند اولدترافورد را در اعتراض به گلیزرها خالی کنند.

خانه‌ای در تاریک‌ترین روزها

ساعاتی پیش از شروع مسابقات، حوالی ورزشگاه خانگی رفته رفته با موج جمعیت شلوغ می‌شد. مردان و زنان بسیاری با پیراهن‌های قرمز در حوالی استادیوم قدم می‌زدند و با نزدیک شدن زمان بازی در صف ورود به ورزشگاه خانگی تیمشان قرار می‌گرفتند. حتی مهم نبود نتیجه بازی چه خواهد شد. مهم این بود که آن‌ها نقش خود را در باشگاه فهمیده بودند و می‌دانستند نباید تیمشان را تنها بگذارند. ایفای این نقش به بهترین شکل ممکن، بلندترین فریادهای افتخار و شادی را به سکوهای اولدترافورد قدیمی بخشید و تاریخ بزرگی در این خانه قرمزپوش ثبت شد. بزرگان فوتبال دنیا به اولدترافورد می‌آمدند و در حالی که میزبان را با 11 بازیکن در نظر گرفته بودند، فریادهای بیش از 70 هزار نفر را بر سر خود آوار شده می‌یافتند. پرافتخارترین ورزشگاه تیم‌های باشگاهی انگلیس در 3 دهه اخیر، اکنون دور از افتخار و شکوه، در مرز ویرانی قرار دارد. چه کسی باور می‌کرد، اولدترافورد قرار است در روز میزبانی لیورپول هیچ تماشاگری نداشته باشد؟ حتی لیورپولی‌ها هم از این رویداد شگفت‌زده خواهند شد.

هیچ کس نخواهد بود، نه گروهی جوان که در جایگاه نامگذاری شده به اسم الکس فرگوسن لقب تیفوسی‌های باشگاه را دارند، نه مردان و زنان مسن‌تری که سال‌هاست آخر هفته‌ها هیچ کجا به جز اولدترافورد نبوده‌اند، نه کودکانی که با خط درشت و ناموزون روی یک مقوا از ستاره‌های تیم پیراهنشان را درخواست می‌کنند و نه سرمایه‌دارانی که صندلی‌های پشت نیمکت منچستر را پیش از شروع فصل رزرو می‌کردند. اگر حتی منچستر در بهترین رویاهایش هم زندگی کند و لیورپول را با هت‌تریک رونالدو شکست دهد، هیچ کسی نیست که از این اتفاق خوشحال شود و سرود قدیمی باشگاه روی هیچ سکویی تکرار نخواهد شد. سال‌ها ستاره‌ها و اسطوره‌های بسیاری تلاش کردند تا خانه منچستر با شکوه و افتخار تبدیل به یک خانه پرجمعیت شود و هواداران روی سکوهای این ورزشگاه احساس افتخار کنند اما اکنون کسی نیست تا باز هم زمزمه کند؛ glory glory man united!