گزارش الجزیره از خاکسپاری کرونایی ها در مازندران

شایانیوز- در عمق دره های سرسبز شمال ایران، جایی که کوه های البرز به دریا می رسند، علی رحیمی کار سخت خود را هر روز، از سر می گیرد. رحیمی ، یک طلبه داوطلب 53 ساله در شهر قائمشهر، لباس مخصوص کار خود را می پوشد و متوفی را تحویل می گیرد. سپس ضدعفونی ، شستشو و کفن کردن اجساد در پارچه کفن سفید را شروع می کند.

با وجود ممنوعیت های پراکنده ای برای سفر، جریان مداوم بازدیدکنندگان از شهرهای بزرگ به گسترش ویروس در گوشه و کنار روستاهای استان که پر از مزارع برنج و باغ های نارنگی هستند، دامن زده است. در روزهای ابتدایی بیماری همه گیر، مقامات نگران بودند که دفن افراد مریض خطرناک باشد. اما رحیمی و همکارانش خیلی زود یاد گرفتند که چگونه می توانند اجساد کشته شدگان COVID-19 را به درستی بپیچند و حمل کنند. او سعی می کند تا با خونسردی جسد را بازیابی و شستشو دهد. پودر آهک سفید را روی خاک پاشیده و بدن را با احتیاط داخل گودال قرار می دهد.

بستگان مرد ، بسیاری از آنها با ماسک و دستکش ، بدن را برای یک مراسم کوتاه به روستا می برند. زنان با چادرهای سیاه سنتی زانوها را خم می کنند، کمر خود را قوس می دهند و بر سر مزار گریه می کنند. برخی فریاد می کشند ، دستان خود را به سمت آسمان بلند می کنند.

در پایان روز ، رحیمی وسایل آلوده خود را به آتش می کشد.