آرزوی آزاده نامداری درباره مرگش؛ "شب اول قبر تنها نگذاریدم"

مرگ آزاده نامداری در در برج معروف خیابان ایران زمین شهرک غرب تهران در حالی رقم خورد که با وجود گذشت ساعت ها اما و اگر های زیادی دارد چرا که دقیقا نمی توان حدس زد علت مرگ چیست؟! اما اتفاقی که قطعی اعلام شده است اینکه آزاده نامداری به قتل نرسیده است و گزینه قتل آزاده نامداری که می توانست حواشی و شاخه های بسیاری را پیش روی بازپرس ویژه قتل تهران و مامواران اداره 10 پلیس آگاهی تهران بگذارد دیگر مطرح نیست!

در ادامه گفتگویی از وی را می خوانید که دیدگاه خود را از مرگ گفته است.

دوست دارید چطوری بمیرید؟

«کاش سی و هفت-هشت سال بیشتر عمر نکنم! (آزاده نامداری 37سال عمر کرد) ابدا از خدا عمر طولانی نمی‌خواهم. دوست دارم در خواب بمیرم. مثل فیلم «مادر». دوست دارم وقتی می‌میرم مردم جای خالی‌ام را حس کنند.

مثل آقای معدنی، مربی والیبال که همین روزها (این گفتگو مربوط به مرداد سال 93 است) فوت کرد. او در روزهایی فوت کرد که والیبال در اوج بود و برای مردم مهم. خدا چقدر یکی را دوست دارد که در چنین روزهایی فوت می‌کند و نبودن آنها حسرت دارد. کاش من هم وقتی می‌میرم، بگویند «آخی، مرد».

کاش نبودن من حس شود. به خاطر همین خواهش می‌کنم وقتی مردم، شب اول من را تنها نگذارند.»