ترکیب احتمالی تیم ملی؛ حاج‌صفی یا نورافکن؟
مربیان کروات، سلایق و خصایص منحصر به فردی دارند.
آنها به ترکیب اصلی و واحد، اعتقاد ویژه‌ای دارند و راهیابی به پازل ذهنی‌شان، کار سختی است. دراگان اسکوچیچ و برانکو ایوانکوویچ موید این مدعا هستند. این دو مربی روی نیمکت تیم ملی، خیلی زود به یک ترکیب ثابت رسیدند و فقط محرومیت و مصدومیت بود که باعث می‌شد، تغییری در این 11 نفر بدهند. برای بازی امروز تیم ملی برابر کره‌جنوبی، شاید تنها یک ابهام در ذهن اسکوچیچ وجود داشته باشد: مدافع چپ.
به گزارش«شایانیوز» به نقل از فوتبالی، ورای این چارچوب نژادی، نکته دیگری هم درباره ترکیب اصلی تیم ملی وجود دارد؛ آیا اصلا لزوم تغییر احساس می‌شود؟ و اگر جواب مثبت است، چه کسی باید از ترکیب خارج شود؟ و چه کسی جای او را بگیرد؟
روی نیمکت تیم ملی ستاره‌هایی مثل سامان قدوس، علی قلی‌زاده، مهدی قائدی، مهدی ترابی و کریم انصاری‌فرد نشسته اند که شاید در هر مقطع دیگری، فیکس تیم ملی بودند ولی در این برهه از زمان، با وجود شایستگی‌های فراوان این نفرات، نمی‌توان عضوی از ترکیب اصلی را با آنها جایگزین کرد. انصاری‌فرد به جای آزمون بازی کند؟ قدوس را به جای نوراللهی در ترکیب اصلی قرار بگیرد یا قائدی جانشین طارمی شود؟ می بینید که نمی شود!
می‌توان درباره ترابی به ترکیب پرسپولیس مراجعه کرد. یحیی گل‌محمدی برای اینکه بتواند از ترابی استفاده کند، دو راه حل داشت: نیمکت‌نشین کردن امیری یا چشم‌پوشی از ترابی برای حضور در ترکیب اصلی. سرمربی پرسپولیس اما راه سومی را انتخاب کرد: امیری را به خط دفاع برد، جا برای بازی ترابی در ترکیب اصلی ایجاد کرد و یک زوج درخشان در سمت چپ ساخت.
احسان حاج‌صفی یا امید نورافکن؟ این شاید تنها سوالی باشد که در حال حاضر و در فاصله حدود 5 ساعت به بازی برابر کره‌جنوبی ذهن اسکوچیچ را مشغول کرده باشد. هر دوی این نفرات، خصوصیات خاص خودشان را دارند و در فصل قبل هم به دلیل حضور همزمان در سپاهان، نوعی هم‌پوشانی داشتند. حاج‌صفی نسبت به نورافکن چند برتری دارد: تجربه بالایش، قدرت بالاتر ارسال پاس‌های قطری و بازیسازی، توانایی زدن ضربات از راه دور و میل هجومی بیشتر.
نورافکن اما جنگندگی بیشتری نسبت به حاج‌صفی دارد، قدرتش برای برابری در مصاف‌های یک در برابر یک بیشتر است و قدرت بدنی و دوندگی‌اش هم به دلیل جوانی نسبت به حاج‌صفی در شرایط بهتری قرار دارد.
انتخاب یکی از این دو نفر، شاید ارتباط مستقیمی به بازی سون هیونگ مین دارد. ستاره اصلی تیم ملی کره‌جنوبی برابر سوریه در تمامی فضاهای یک سوم دفاعی رقیب بازی کرد؛ او هم بیشترین ضربات را به سمت دروازه سوریه زد و هم بیشترین پاس‌ها را به داخل محوطه جریمه این تیم فرستاد. ترفند اصلی برای مهار او، نزدیک‌تر کردن 2 مدافع میانی به هم و به هافبک دفاعی است تا فضای مثلثی بازی سون کمتر شود.
در این حالت، تیم ملی به دو مدافع کناری توانمند نیاز دارد تا فضای بیشتر شده بین‌شان با مدافعان میانی را پوشش داده و مقصدهای احتمالی پاس سون را از بین ببرد. این نوع بازی نشان می‌دهد بهتر است نورافکن به عنوان مدافع چپ بازی کند تا با قدرت دوندگی و جنگندگی بالاتر، درصد آسیب‌پذیری‌مان در یک سوم دفاعی را کاهش بدهد. حاج‌صفی اما در صورت بازی، حسن دیگری دارد: در صورت لو رفتن توپ بازیکنان تیم ملی کره‌جنوبی، او با قدرت بالایش در پاس‌های بلند، با درصد زیاد و شیوه خطرناکی، ضدحملات ایران را افزایش می‌دهد.
نوع بازی امیری و علاقه پایین او در لباس تیم ملی برای برگشتن به عقب و کمک به مدافع چپ هم نکته مهمی است. این آیتم هم در انتخاب مدافع چپ مهم است. با توجه به حضور خلیل‌زاده به عنوان مدافع میانی متمایل به این سمت و نوع بازی او، شاید بهتر باشد مدافع چپ تیم ملی بیشتر از هر فاکتوری در المان‌های دفاعی توانمند باشد تا بازیسازی و میل هجوم داشتن.
ترکیب احتمالی تیم ملی در بازی امروز
علیرضا بیرانوند، شجاع خلیل زاده، محمد حسین کنعانی زادگان، صادق محرمی، امید نورافکن یا احسان حاج صفی، احمد نوراللهی، وحید امیری، سعید عزت اللهی، علیرضا جهانبخش، مهدی طارمی و سردار آزمون
دیدگاه تان را بنویسید